ျမည့္ျမည့္ႏြမ္းႏြမ္း

ျမည့္ႏြမ္း
ငါ့ျမည့္ျမည့္ႏြမ္းႏြမ္း
တစ္ညေနလံုး ငါဟာၾကည့္ျမင္တိုင္ကမ္းနားလမ္းေပၚေငးေနတယ္
ေတာ္ေတာ္္ၾကာၾကာ ေမွာင္ေတာ့
ကေလးနဲ႔ေခြးေတြအမႈိက္ပံုဆီ အုပ္ေအာ္ေသာင္းနင္းေရာက္လာၾကတယ္။
ငေပတူးေလးေတြ
စစ္ေအာင္တဲ့စစ္သူၾကီးလို အမႈိက္ပံုကိုခြစီးလိုက္ၾကတယ္။
ရီဆိုက္ကယ္ ေစ်းကြက္နဲ႔အံဝင္မယ့္အမ်ိဳးအစားေတြအမႈိက္ပံုမွာရွာၾကတယ္။
အငယ္ဆံုကေလးက ပု႔ိစကတ္လွလွေလးတစ္ခုရတယ္
ပို႔စကတ္ထဲက ရႈခင္းစိမ္းစိမ္းတေမွ်ာ္တေခၚၾကီးကို
ဒီေကာင္အၾကာၾကီးစိုက္ေငးေနေသးတယ္

ဒီတစ္ညေနလံုးသူရတဲ့အရာေတြထဲမွာဒါဟာတန္ဖိုးအရွိဆံုးပဲ
ဒီလိုသူစိတ္ၾကီးဝင္သြားသလားမသိဘူး
အဲဒီရႈေမွ်ာ္ခင္းစိမ္းစိမ္းကို
ဘယ္သူမွမသိေအာင္အိပ္ကပ္ထဲထည့္
ခုန္ေပါက္ေပ်ာ္ျမဴးျပီးျပန္သြားတယ္
လာခဲ့တဲ့လမ္းအတိုင္း။ ။

ဝီရထက္ေနာင္
ရီဆိုက္ကယ္းrecycle

ကုတင္နံပါတ္(25)

ပန္ကာ.....မ်က္ႏွာက်က္မွာ
ပန္ကာလည္ေနတယ္
လည္ေနရင္း လည္ေနရင္းနဲ႔ တစ္ဆစ္တစ္ရြက္ျပဳတ္ထြက္သြား
ကဲ...မင္းဆက္လည္ေနလုိ႔မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့ဘူး ပန္ကာကို
ဘာမေျပာညာမေျပာ ရပ္တန္႔လိုက္ၾက
ေၾသာ္....ပန္ကာ...ပန္ကာခုမွပဲ
ဟင္...လည္ျခင္းေတြရပ္၊ရပ္ျခင္းေတြဆက္လက္ထပ္မံလည္ပတ္
သူ႔အီနားရွားက အေတာမသတ္မႊတ္ေနေအာင္ဆန္႔ထြက္
ေဟ့ဘာအဓိပါၸယ္ေတြလဲ
ဘာ..အ ဓိ ပ္ ပ ါ ယ္ ေ တြ လဲ
အဓိပ္ပါယ္ေတြဟာ တျပန္႔တေျပာ ခက္လက္ညိဳ႔မႈိင္းေန
ငါလမ္းေၾကာင္းေတြမ်ားေနျပီ
ဟာ ငါပိတ္မိေနျပီ
ဆက္လက္ဆက္လက္ခက္လက္ညိဳ႔မႈိင္းဖို႔
ခုေလာေလာဆယ္
အဓိပါယ္တစ္ခုခုငါ့ကိုအြန္ေပး
ဘီဝမ္း ဘီဆစ္ ဘီတြဲ ငါ့ကိုအြန္ေပး
ကဗ်ာကို ေလးဘက္ေလးတန္ဖြင့္ျပီး ငါ့ကုိအခုအြန္ေပး။ ။


ဝီရထက္ေနာင္

နယ္ေဝး

တစ္ဖက္နဲ႔တစ္ဖက္
....ျပတ္............
ေရြ႔.....သြားၾကသလုိမ်ိဳး
“ေခၚဆိုလို႔မရႏုိင္ပါ”
ေခၚဆိုလုိ႔မရနိုင္ပါ........ညီမေလး ႏွင္းေဝလြင္။

အခု
အရိပ္ေတြဟာ အရပ္ထက္ရွည္ခ်င္လည္းရွည္ေနမယ္
လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအတြက္
ကဗ်ာဆရာကိုယ္တိုင္
အဆိပ္အေတာက္ျဖစ္ခ်င္လည္းျဖစ္ေနႏိုင္တဲ့ေန႔ေတြပဲ။
တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္က
ဖိုင္ဆိုဇ္ အက်ယ္ၾကီးထဲမွာ
တခမ္းတနားသိမ္းဆည္းထားဖို႔ရာ
မလြယ္ကူႏိုင္လြန္းတဲ့ေနေရာင္ျခည္ေအာက္
သတိတရရွိလွျခင္းဆိုတာလည္း
ၾကိတ္စက္ထဲကထြက္လာတဲ့ၾကံဖတ္ေတြလုိ
နီက်င့္ေဖါ့သြပ္လို႔ေနတယ္။

အခု
ေဝးပ်ေလးလံျခင္းကို
ေျခေထာက္ေတြက ေၾကေၾကကြဲကြဲ ေထာက္ကန္ထားၾကလ်က္နဲ႔
နာရီႏႈိးစက္မွာ
စီးနင္းထားတဲ့ ဖိနပ္သည္းၾကိဳးမွာ
ဆံပင္မွာ လက္မွာ
လူမႈဆက္ဆံေရးနယ္ပယ္မွာ
လူကူးမ်ဥ္းက်ား လတ္တေလာေပၚမွာ
အဲဒီက်ပ္ခဲပိတ္ဆို႔မႈဟာ
ဒီအတိုင္းပံုမပ်က္ ပ်ံ႔ႏွံ႔စီးဆင္းေနရရွာတယ္။

“ရွင္ပဲခ်စ္ေၾကာင္းၾကိဳက္ေၾကာင္းဒီကဗ်ာကို တဖြဲ႔တႏြဲ႔ေရးေပးခဲ့တာပဲေလ”လို႕
မင့္ပါးကေသြးေၾကာမွ်င္စိမ္းကေလးေတြကို
မင့္မ်က္ရည္နဲ႔ ထပ္ကာထပ္ကာေလာင္းမစိုက္ခ်င္ပါနဲ႔ေတာ့ ညီမေလး.....
အခု ကဗ်ာဆရာကိုရုပ္ဝထၴဳဆန္မႈေတြက
ေခၚယူတင္ေဆာင္သြားၾကျပီဆိုတဲ့အေၾကာင္း
မင္းဆီ ေသြးထြက္သံယို ေခၚဆိုေတာ့ဖို႔ဟာ
“ေခၚဆိုလို႔မရႏုိင္ပါ”
“ေခၚဆိုလို႔မရႏုိင္ပါ”တဲ့
ေခၚဆုိလို႔မရႏိုင္ပါ ညီမေလး......ႏွင္းေဝလြင္........။ ။


ဝီရထက္ေနာင္

ဓါတ္လိုက္ေနတဲ့ေရ

ၾကည္လင္မႈမရွိ ထုထည္ပံုေဆာင္မႈအရိအရြဲ အိပ္ရာကအထ လိင္စိတ္ဟာတစ္နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ၾကာေအာင္
အဓိပါၸယ္ကတစ္ခုခုကိုမွမဦးတည္ဘဲ ျပတ္ေရြ႔ျပီး
အခ်ိန္အခါမဟုတ္မိုးရြာေတာ့လူေတြရႊဲရႊဲဆိုေပါ့ဟန္ထူးလြင္ေရ ေရဆိုတာၾကည္လင္ဖို႔ေတာ့လိုတာေပါ့အခု
အထပ္တိုက္ေပၚက နာက်င္မႈပန္းအိုးေခါင္းေပၚျပဳတ္က်လာမွာစိုး စိုးေၾကာက္မိတယ္
အရိပ္ကအပိုင္းပိုင္းျပတ္ ထပ္ျပီး အာရုံေၾကာကအခုကဗ်ာေရးေနတဲ့အခ်ိန္မွာေတာင္တစ္မွ်င္ခ်င္းပ်ံ႔လြင့္
ေက်ာ့ေက်ာ့လင္းကိုငါမိုက္မိုက္ရုိင္းရုိင္းခ်စ္ေနမိတာ ကားေတြကဥဒဟို ဟူးဟူးတိုက္ ကၽြန္ေတာ္ေၾကာက္တယ္ ကိုေအာင္ရင္ျငိမ္း အား........................................................................................................
ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ဂစ္တာေလး အေဝးၾကီးကိုလြင့္စင္ထြက္သြား
ညကဒီေကာင္ေသ ရင္တစ္ျခမ္းလံုးပြင့္ထြက္သြား
အစိတ္စိတ္အမႊာမႊာငါတို႔ကြဲျခမ္းငိုေၾကြးၾကဒီမွာ
ေမေမကေသေတာ့မွာေမေမကေသေတာ့မွာဒါေၾကာင့္ကၽြန္ေတာ္ဟာေမတၲာတရားရဲ႔အရိအရြဲလို႕ေျပာတာ
ေမေမေနေကာင္းလားေမေမငါတို႔ပါးခ်င္းအပ္ရင္းသီခ်င္းဆိုငိုေၾကြး
ေလျဖတ္ခါမွျဖတ္ေရာတံတားရဲ့ေအာက္အခင္းၾကမ္းျပင္ကေအးစက္ခိ်ဳျမိန္
ဒီမွာၾကြက္ေတြအရမ္းေသာင္းက်န္းတယ္ဥဒဟိုကားေတြလို ဂစ္တာအကြဲကိုဖက္ျပီးငို
ဟိုေကာင္က ငါေရးတဲ့သီခ်င္းကိုရလြယ္ဆိုလြယ္ ေၾကကြဲလြယ္ဘယ္ေျမာင္းၾကိဳေျမာင္းၾကားကလမ္းမေပၚစီးထြက္လာတဲ့
ေရစီးေၾကာင္းကိုစမ္းေခ်ာင္းအတုလို႔ဝီရကေျပာတာလဲကိုဟိုေကာင္ကထပ္ငို
ငါ့လက္ေတြကကဗ်ာရဲ့ေနာက္မွာဂစ္တာကိုဖက္လို႕ေန႔လည္ခင္းကဗ်ာရြတ္ပြဲၾကီးထဲအဖ်ားတက္သလို နာက်င္ခံစားတုန္ရီေမာဟိုက္စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာမလံုျခံဳမႈေတြကခင္ဗ်ားနဲ႔ေတြ႔ေတာ့မွပဲကဗ်ာျဖစ္သြားသီခ်င္းျဖစ္သြား
အေရးထဲအရာေပၚ
အစာအိမ္ကပါးလ်တိုက္စားခံ
ရန္ကုန္မွာဘဝသစ္စဖို႔တက္လာတာဘဝေဟာင္းထက္ဆိုးရြားေနတဲ့အေၾကာင္းအရာအက္ေၾကာင္းအက္ရာ။ ။


ဝီရထက္ေနာင္

သတင္းအခ်က္အလက္နည္းပညာသမား သူငယ္ခ်င္းမေလး ဝင့္ျဖဴကို က်န္ေနတဲ့ ေျပာစရာစကားေတြ

နင့္ကို ေျပာစရာစကားေတြ ရွိမရိွ ငါစဥ္းစားေနတယ္ ဝင့္ျဖဴ
နင္နဲ႔တစ္နည္နည္း ဆက္ဆံေျပာဆိုတဲ့အခါ ငါဟာ ေအးခဲေၾကမြလြင့္စင္သြားမွာမ်ိဳး။
အထပ္ထပ္ အခါခါ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႔စြာေၾကာက္လန္႔အတၱၾကီးေနတာတစ္ခုခုနဲ႔
ခု စစ္ပြဲတစ္ပြဲ ကုန္က်စရိတ္ကိုစိုးမင္းေအာင္ကဗ်ာနဲ႔အတူ တြက္ခ်က္ႏွေမ်ာတသေနတာမ်ိဳး။
အရိပ္က သံသယၾကီးစြာ ႏွစ္ထပ္သံုးထပ္ ေလးငါးထပ္ျဖစ္ေနတာမ်ဳိး။
နင္တုိ႔သတင္းအခ်က္အလက္သမားေတြကိုသြယ္ဝိုက္ေသာနည္းအားျဖင့္မုန္းေနတာမ်ဳိး။
နင္တို႔စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္ရွိတဲ့အခါသီခ်င္းနားေထာင္ၾကတယ္ ကဗ်ာဖတ္ၾကလိမ့္မယ္
ငါတို႔ကဗ်ာဆရာေတြဆိုတာ
အစားအေသာက္ တစ္ခုခုကုိေၾကာ္ေလွာ္တဲ့အခါ ဒယ္အိုးထဲ ေလာင္ေနတဲ့မီးပဲ
အဲဒီမီးရဲ႔သင္းသင္းပ်ံ႔ပ်ံ႔နဲ႔နင္တို႔ မက်က္တက်က္ အစိမ္းလိုက္ ႏူးအိသင္းပ်ံ႔စြာစားသံုးၾက။
နင္တို႔အတြက္ကေတာ့ လူေပၚလူေဇာ္ ကၽြမ္းက်င္လိမၼာစြာတစ္ဖက္ဖက္မွာသိမႈနယ္ပယ္က်ယ္ျပန္႔တာ
ေရခဲေက်ာက္ေဆာင္တစ္ခုခုထဲ ေအးခဲမာေက်ာစြာတိုးဝင္သိရွိေလာင္ျမိဳက္ေပ်ာ္ရႊင္တာမ်ဳိဳး။
အနက္ရာင္လက္စည္းကေလးနဲ႔ အဗေရးလာ့ဗင့္စတိုင္မ်ဳိးနဲ႔နင္ဟာ ကဗ်ာျဖဴျဖဴဆုိတဲ့ကဗ်ာဆရာမတစ္ေယာက္မဟုတ္ေတာ့တာ
အႏုျမဴေရာင္စက္ဘီးနဲ႔ နင္ဟာ ျမိဳ႔ကေလးရဲ႔ေတာင္နဲ႔ေျမာက္လမ္းသလားေနတဲ့အပ်ဳိေဖၚဝင္ဖြယ္ မိန္းမသားတစ္ေယာက္မဟုတ္ေတာ့တာ
ကဗ်ာဆရာဆိုတာကေတာ့ လြမ္းတတ္ျခင္းေသြဖီျခင္း.......အစအစေသာ...အစအစေတြနဲ႔တင္းႏွင္က်ပ္တည္းႏူးညံံ့ ျပတ္ေတာက္ေနၾကသူေတြ အဲဒီလို။
အထင္ၾကီးခံရမႈ ရုပ္ဝတၳဳနဲ႔ ေအာင္ျမင္မႈရွိရာဆီတစ္ရပ္ရပ္ နင္တို႔သြားရာလမ္းက်ယ္ၾကီးထဲဟိုညကငါကားတိုက္ခံရတယ္
ငါနဲ႔ငါ့အႏုပညာ
ငါ့သိမ္ေမြ႔မႈ ေအားျမၾကည္လင္ေသာဓမၼတရားကိုငါ့ရဲ႔ငတ္မြတ္ဆာေလာင္မႈ အရာအားလံုးဟာ
အစိတ္စိတ္အပိုင္းပိုင္း တစ္ခုစီ သနားစဖြယ္နာက်င္စရာအလို႔ငွာ
အေဝးကိုလြင့္ထြက္ ေသဆံုးငိုေၾကြးရ
ငါ့အေလာင္းကို ဥပကၡာျပဳျခင္းနဲ့နင္တို႔သျဂိဳလ္ၾက
တစ္ဦးကိုတစ္ဦး အေၾကာင္းၾကားစာ တအံ့တၾသေလသံေတြနဲ႔နင္တို႔သျဂိဳလ္ၾက
ေမတၱာတရားကို ႏႈတ္ဆက္စကားထဲ တစ္ျပိဳင္တည္းထည့္သြင္းေခၚဆို Enterရိုက္ခ်လိုက္တဲ့အခါ
နင္တို႔နားမလည္ၾက တစ္မ်ဳိးထင္ၾက တစ္လြဲထင္ၾက နင္တို႔ရဲ႔ေအးခဲမႈနဲ႔ငါ့ကိုသျဂိဳလ္ၾက
“နင့္ အေကာင့္ကိုတစ္ေယာက္ေယာက္ကဟက္တယ္လို႔ထငိရေအာင္ နင္ကဘယ္ေလာက္ခ်မ္းသာတဲ့ဘဏ္သူေဌးမို႕လို႔လဲ ငါေျပာတာရွင္းတယ္ေနာ္”ဆိုတဲ့လက္နက္နဲ႔ စကားလံုးနဲ႔
နင္တို႔ေရခဲတုံုးေတြနဲ႔ငါ့ေသြးလႊတ္ခန္းကို ပစ္ေပါက္အက္ကြဲေစၾက။
အဲဒီမွာ အဲဒီမွာ ဝင့္ျဖဴ
သံေယာဇဥ္ကိုတပ္ျပီးတီးေနတဲ့ ငါ့ဂစ္တာကိုလည္း
နင္တုိ႔မူးမူးရူးရူးၾကမ္းၾကမ္းတမ္း နင္နဲ႔နင္တို႔တီးခတ္ျဖတ္ေတာက္ပစ္လိုက္ၾက
ခုက သတင္းတစ္ခုရဲ႔ေခါင္းစဥ္ပဲ
“မုန္႔ဝယ္ေကၽြးမယ္ဆိုျပီး ညာေခၚတာကိုယံုမိတဲ့ ၁၄ ႏွစ္သမီးေလး ေရတိမ္နစ္ရျခင္း”
နင္တို႔လူ႔အဖြဲ႔အစည္းနဲ႔ အရည္ေပ်ာ္ေနထိုင္ရတဲ့ ငါရွင္သန္ျခင္းကိုငါ အဲဒီလိုေခါင္းစဥ္တပ္လိုက္တယ္။ ။


ဝီရထက္ေနာင္