tag:blogger.com,1999:blog-81778695349734840592024-03-12T18:41:20.536-07:00It's all about ARTကၽြန္ေတာ့္ဘဝရဲ႕ အႏုပညာေတြ က်ဲျဖန္႔ထားရာ ...Unknownnoreply@blogger.comBlogger5125tag:blogger.com,1999:blog-8177869534973484059.post-35767603913664694552010-07-23T23:27:00.001-07:002010-07-23T23:27:25.871-07:00ျမည့္ျမည့္ႏြမ္းႏြမ္းျမည့္ႏြမ္း<br />
ငါ့ျမည့္ျမည့္ႏြမ္းႏြမ္း<br />
တစ္ညေနလံုး ငါဟာၾကည့္ျမင္တိုင္ကမ္းနားလမ္းေပၚေငးေနတယ္<br />
ေတာ္ေတာ္္ၾကာၾကာ ေမွာင္ေတာ့<br />
ကေလးနဲ႔ေခြးေတြအမႈိက္ပံုဆီ အုပ္ေအာ္ေသာင္းနင္းေရာက္လာၾကတယ္။<br />
ငေပတူးေလးေတြ<br />
စစ္ေအာင္တဲ့စစ္သူၾကီးလို အမႈိက္ပံုကိုခြစီးလိုက္ၾကတယ္။<br />
ရီဆိုက္ကယ္ ေစ်းကြက္နဲ႔အံဝင္မယ့္အမ်ိဳးအစားေတြအမႈိက္ပံုမွာရွာၾကတယ္။<br />
အငယ္ဆံုကေလးက ပု႔ိစကတ္လွလွေလးတစ္ခုရတယ္<br />
ပို႔စကတ္ထဲက ရႈခင္းစိမ္းစိမ္းတေမွ်ာ္တေခၚၾကီးကို<br />
ဒီေကာင္အၾကာၾကီးစိုက္ေငးေနေသးတယ္<br />
<br />
ဒီတစ္ညေနလံုးသူရတဲ့အရာေတြထဲမွာဒါဟာတန္ဖိုးအရွိဆံုးပဲ<br />
ဒီလိုသူစိတ္ၾကီးဝင္သြားသလားမသိဘူး<br />
အဲဒီရႈေမွ်ာ္ခင္းစိမ္းစိမ္းကို<br />
ဘယ္သူမွမသိေအာင္အိပ္ကပ္ထဲထည့္<br />
ခုန္ေပါက္ေပ်ာ္ျမဴးျပီးျပန္သြားတယ္<br />
လာခဲ့တဲ့လမ္းအတိုင္း။ ။<br />
<br />
ဝီရထက္ေနာင္<br />
ရီဆိုက္ကယ္းrecycleUnknownnoreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-8177869534973484059.post-75129780054773189802010-07-23T23:26:00.001-07:002010-07-23T23:26:25.414-07:00ကုတင္နံပါတ္(25)ပန္ကာ.....မ်က္ႏွာက်က္မွာ<br />
ပန္ကာလည္ေနတယ္<br />
လည္ေနရင္း လည္ေနရင္းနဲ႔ တစ္ဆစ္တစ္ရြက္ျပဳတ္ထြက္သြား<br />
ကဲ...မင္းဆက္လည္ေနလုိ႔မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့ဘူး ပန္ကာကို<br />
ဘာမေျပာညာမေျပာ ရပ္တန္႔လိုက္ၾက<br />
ေၾသာ္....ပန္ကာ...ပန္ကာခုမွပဲ<br />
ဟင္...လည္ျခင္းေတြရပ္၊ရပ္ျခင္းေတြဆက္လက္ထပ္မံလည္ပတ္<br />
သူ႔အီနားရွားက အေတာမသတ္မႊတ္ေနေအာင္ဆန္႔ထြက္<br />
ေဟ့ဘာအဓိပါၸယ္ေတြလဲ<br />
ဘာ..အ ဓိ ပ္ ပ ါ ယ္ ေ တြ လဲ<br />
အဓိပ္ပါယ္ေတြဟာ တျပန္႔တေျပာ ခက္လက္ညိဳ႔မႈိင္းေန<br />
ငါလမ္းေၾကာင္းေတြမ်ားေနျပီ<br />
ဟာ ငါပိတ္မိေနျပီ<br />
ဆက္လက္ဆက္လက္ခက္လက္ညိဳ႔မႈိင္းဖို႔<br />
ခုေလာေလာဆယ္<br />
အဓိပါယ္တစ္ခုခုငါ့ကိုအြန္ေပး<br />
ဘီဝမ္း ဘီဆစ္ ဘီတြဲ ငါ့ကိုအြန္ေပး<br />
ကဗ်ာကို ေလးဘက္ေလးတန္ဖြင့္ျပီး ငါ့ကုိအခုအြန္ေပး။ ။<br />
<br />
<br />
ဝီရထက္ေနာင္Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8177869534973484059.post-63139100199340056412010-07-23T23:25:00.001-07:002010-07-23T23:25:08.878-07:00နယ္ေဝးတစ္ဖက္နဲ႔တစ္ဖက္<br />
....ျပတ္............<br />
ေရြ႔.....သြားၾကသလုိမ်ိဳး<br />
“ေခၚဆိုလို႔မရႏုိင္ပါ”<br />
ေခၚဆိုလုိ႔မရနိုင္ပါ........ညီမေလး ႏွင္းေဝလြင္။<br />
<br />
အခု<br />
အရိပ္ေတြဟာ အရပ္ထက္ရွည္ခ်င္လည္းရွည္ေနမယ္<br />
လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအတြက္<br />
ကဗ်ာဆရာကိုယ္တိုင္<br />
အဆိပ္အေတာက္ျဖစ္ခ်င္လည္းျဖစ္ေနႏိုင္တဲ့ေန႔ေတြပဲ။<br />
တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္က<br />
ဖိုင္ဆိုဇ္ အက်ယ္ၾကီးထဲမွာ<br />
တခမ္းတနားသိမ္းဆည္းထားဖို႔ရာ<br />
မလြယ္ကူႏိုင္လြန္းတဲ့ေနေရာင္ျခည္ေအာက္<br />
သတိတရရွိလွျခင္းဆိုတာလည္း<br />
ၾကိတ္စက္ထဲကထြက္လာတဲ့ၾကံဖတ္ေတြလုိ<br />
နီက်င့္ေဖါ့သြပ္လို႔ေနတယ္။<br />
<br />
အခု<br />
ေဝးပ်ေလးလံျခင္းကို<br />
ေျခေထာက္ေတြက ေၾကေၾကကြဲကြဲ ေထာက္ကန္ထားၾကလ်က္နဲ႔<br />
နာရီႏႈိးစက္မွာ<br />
စီးနင္းထားတဲ့ ဖိနပ္သည္းၾကိဳးမွာ<br />
ဆံပင္မွာ လက္မွာ<br />
လူမႈဆက္ဆံေရးနယ္ပယ္မွာ<br />
လူကူးမ်ဥ္းက်ား လတ္တေလာေပၚမွာ<br />
အဲဒီက်ပ္ခဲပိတ္ဆို႔မႈဟာ<br />
ဒီအတိုင္းပံုမပ်က္ ပ်ံ႔ႏွံ႔စီးဆင္းေနရရွာတယ္။<br />
<br />
“ရွင္ပဲခ်စ္ေၾကာင္းၾကိဳက္ေၾကာင္းဒီကဗ်ာကို တဖြဲ႔တႏြဲ႔ေရးေပးခဲ့တာပဲေလ”လို႕<br />
မင့္ပါးကေသြးေၾကာမွ်င္စိမ္းကေလးေတြကို<br />
မင့္မ်က္ရည္နဲ႔ ထပ္ကာထပ္ကာေလာင္းမစိုက္ခ်င္ပါနဲ႔ေတာ့ ညီမေလး.....<br />
အခု ကဗ်ာဆရာကိုရုပ္ဝထၴဳဆန္မႈေတြက<br />
ေခၚယူတင္ေဆာင္သြားၾကျပီဆိုတဲ့အေၾကာင္း<br />
မင္းဆီ ေသြးထြက္သံယို ေခၚဆိုေတာ့ဖို႔ဟာ<br />
“ေခၚဆိုလို႔မရႏုိင္ပါ”<br />
“ေခၚဆိုလို႔မရႏုိင္ပါ”တဲ့<br />
ေခၚဆုိလို႔မရႏိုင္ပါ ညီမေလး......ႏွင္းေဝလြင္........။ ။<br />
<br />
<br />
ဝီရထက္ေနာင္Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8177869534973484059.post-13975204843185918612010-07-23T23:22:00.001-07:002010-07-23T23:22:31.430-07:00ဓါတ္လိုက္ေနတဲ့ေရၾကည္လင္မႈမရွိ ထုထည္ပံုေဆာင္မႈအရိအရြဲ အိပ္ရာကအထ လိင္စိတ္ဟာတစ္နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ၾကာေအာင္<br />
အဓိပါၸယ္ကတစ္ခုခုကိုမွမဦးတည္ဘဲ ျပတ္ေရြ႔ျပီး<br />
အခ်ိန္အခါမဟုတ္မိုးရြာေတာ့လူေတြရႊဲရႊဲဆိုေပါ့ဟန္ထူးလြင္ေရ ေရဆိုတာၾကည္လင္ဖို႔ေတာ့လိုတာေပါ့အခု<br />
အထပ္တိုက္ေပၚက နာက်င္မႈပန္းအိုးေခါင္းေပၚျပဳတ္က်လာမွာစိုး စိုးေၾကာက္မိတယ္<br />
အရိပ္ကအပိုင္းပိုင္းျပတ္ ထပ္ျပီး အာရုံေၾကာကအခုကဗ်ာေရးေနတဲ့အခ်ိန္မွာေတာင္တစ္မွ်င္ခ်င္းပ်ံ႔လြင့္<br />
ေက်ာ့ေက်ာ့လင္းကိုငါမိုက္မိုက္ရုိင္းရုိင္းခ်စ္ေနမိတာ ကားေတြကဥဒဟို ဟူးဟူးတိုက္ ကၽြန္ေတာ္ေၾကာက္တယ္ ကိုေအာင္ရင္ျငိမ္း အား........................................................................................................<br />
ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ဂစ္တာေလး အေဝးၾကီးကိုလြင့္စင္ထြက္သြား<br />
ညကဒီေကာင္ေသ ရင္တစ္ျခမ္းလံုးပြင့္ထြက္သြား<br />
အစိတ္စိတ္အမႊာမႊာငါတို႔ကြဲျခမ္းငိုေၾကြးၾကဒီမွာ<br />
ေမေမကေသေတာ့မွာေမေမကေသေတာ့မွာဒါေၾကာင့္ကၽြန္ေတာ္ဟာေမတၲာတရားရဲ႔အရိအရြဲလို႕ေျပာတာ<br />
ေမေမေနေကာင္းလားေမေမငါတို႔ပါးခ်င္းအပ္ရင္းသီခ်င္းဆိုငိုေၾကြး<br />
ေလျဖတ္ခါမွျဖတ္ေရာတံတားရဲ့ေအာက္အခင္းၾကမ္းျပင္ကေအးစက္ခိ်ဳျမိန္<br />
ဒီမွာၾကြက္ေတြအရမ္းေသာင္းက်န္းတယ္ဥဒဟိုကားေတြလို ဂစ္တာအကြဲကိုဖက္ျပီးငို<br />
ဟိုေကာင္က ငါေရးတဲ့သီခ်င္းကိုရလြယ္ဆိုလြယ္ ေၾကကြဲလြယ္ဘယ္ေျမာင္းၾကိဳေျမာင္းၾကားကလမ္းမေပၚစီးထြက္လာတဲ့<br />
ေရစီးေၾကာင္းကိုစမ္းေခ်ာင္းအတုလို႔ဝီရကေျပာတာလဲကိုဟိုေကာင္ကထပ္ငို<br />
ငါ့လက္ေတြကကဗ်ာရဲ့ေနာက္မွာဂစ္တာကိုဖက္လို႕ေန႔လည္ခင္းကဗ်ာရြတ္ပြဲၾကီးထဲအဖ်ားတက္သလို နာက်င္ခံစားတုန္ရီေမာဟိုက္စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာမလံုျခံဳမႈေတြကခင္ဗ်ားနဲ႔ေတြ႔ေတာ့မွပဲကဗ်ာျဖစ္သြားသီခ်င္းျဖစ္သြား<br />
အေရးထဲအရာေပၚ<br />
အစာအိမ္ကပါးလ်တိုက္စားခံ<br />
ရန္ကုန္မွာဘဝသစ္စဖို႔တက္လာတာဘဝေဟာင္းထက္ဆိုးရြားေနတဲ့အေၾကာင္းအရာအက္ေၾကာင္းအက္ရာ။ ။<br />
<br />
<br />
ဝီရထက္ေနာင္Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8177869534973484059.post-19705319871621226562010-07-23T23:16:00.001-07:002010-07-23T23:16:21.557-07:00သတင္းအခ်က္အလက္နည္းပညာသမား သူငယ္ခ်င္းမေလး ဝင့္ျဖဴကို က်န္ေနတဲ့ ေျပာစရာစကားေတြနင့္ကို ေျပာစရာစကားေတြ ရွိမရိွ ငါစဥ္းစားေနတယ္ ဝင့္ျဖဴ<br />
နင္နဲ႔တစ္နည္နည္း ဆက္ဆံေျပာဆိုတဲ့အခါ ငါဟာ ေအးခဲေၾကမြလြင့္စင္သြားမွာမ်ိဳး။<br />
အထပ္ထပ္ အခါခါ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႔စြာေၾကာက္လန္႔အတၱၾကီးေနတာတစ္ခုခုနဲ႔<br />
ခု စစ္ပြဲတစ္ပြဲ ကုန္က်စရိတ္ကိုစိုးမင္းေအာင္ကဗ်ာနဲ႔အတူ တြက္ခ်က္ႏွေမ်ာတသေနတာမ်ိဳး။<br />
အရိပ္က သံသယၾကီးစြာ ႏွစ္ထပ္သံုးထပ္ ေလးငါးထပ္ျဖစ္ေနတာမ်ဳိး။<br />
နင္တုိ႔သတင္းအခ်က္အလက္သမားေတြကိုသြယ္ဝိုက္ေသာနည္းအားျဖင့္မုန္းေနတာမ်ဳိး။<br />
နင္တို႔စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္ရွိတဲ့အခါသီခ်င္းနားေထာင္ၾကတယ္ ကဗ်ာဖတ္ၾကလိမ့္မယ္<br />
ငါတို႔ကဗ်ာဆရာေတြဆိုတာ<br />
အစားအေသာက္ တစ္ခုခုကုိေၾကာ္ေလွာ္တဲ့အခါ ဒယ္အိုးထဲ ေလာင္ေနတဲ့မီးပဲ<br />
အဲဒီမီးရဲ႔သင္းသင္းပ်ံ႔ပ်ံ႔နဲ႔နင္တို႔ မက်က္တက်က္ အစိမ္းလိုက္ ႏူးအိသင္းပ်ံ႔စြာစားသံုးၾက။<br />
နင္တို႔အတြက္ကေတာ့ လူေပၚလူေဇာ္ ကၽြမ္းက်င္လိမၼာစြာတစ္ဖက္ဖက္မွာသိမႈနယ္ပယ္က်ယ္ျပန္႔တာ<br />
ေရခဲေက်ာက္ေဆာင္တစ္ခုခုထဲ ေအးခဲမာေက်ာစြာတိုးဝင္သိရွိေလာင္ျမိဳက္ေပ်ာ္ရႊင္တာမ်ဳိဳး။<br />
အနက္ရာင္လက္စည္းကေလးနဲ႔ အဗေရးလာ့ဗင့္စတိုင္မ်ဳိးနဲ႔နင္ဟာ ကဗ်ာျဖဴျဖဴဆုိတဲ့ကဗ်ာဆရာမတစ္ေယာက္မဟုတ္ေတာ့တာ<br />
အႏုျမဴေရာင္စက္ဘီးနဲ႔ နင္ဟာ ျမိဳ႔ကေလးရဲ႔ေတာင္နဲ႔ေျမာက္လမ္းသလားေနတဲ့အပ်ဳိေဖၚဝင္ဖြယ္ မိန္းမသားတစ္ေယာက္မဟုတ္ေတာ့တာ<br />
ကဗ်ာဆရာဆိုတာကေတာ့ လြမ္းတတ္ျခင္းေသြဖီျခင္း.......အစအစေသာ...အစအစေတြနဲ႔တင္းႏွင္က်ပ္တည္းႏူးညံံ့ ျပတ္ေတာက္ေနၾကသူေတြ အဲဒီလို။<br />
အထင္ၾကီးခံရမႈ ရုပ္ဝတၳဳနဲ႔ ေအာင္ျမင္မႈရွိရာဆီတစ္ရပ္ရပ္ နင္တို႔သြားရာလမ္းက်ယ္ၾကီးထဲဟိုညကငါကားတိုက္ခံရတယ္<br />
ငါနဲ႔ငါ့အႏုပညာ<br />
ငါ့သိမ္ေမြ႔မႈ ေအားျမၾကည္လင္ေသာဓမၼတရားကိုငါ့ရဲ႔ငတ္မြတ္ဆာေလာင္မႈ အရာအားလံုးဟာ<br />
အစိတ္စိတ္အပိုင္းပိုင္း တစ္ခုစီ သနားစဖြယ္နာက်င္စရာအလို႔ငွာ<br />
အေဝးကိုလြင့္ထြက္ ေသဆံုးငိုေၾကြးရ<br />
ငါ့အေလာင္းကို ဥပကၡာျပဳျခင္းနဲ့နင္တို႔သျဂိဳလ္ၾက<br />
တစ္ဦးကိုတစ္ဦး အေၾကာင္းၾကားစာ တအံ့တၾသေလသံေတြနဲ႔နင္တို႔သျဂိဳလ္ၾက<br />
ေမတၱာတရားကို ႏႈတ္ဆက္စကားထဲ တစ္ျပိဳင္တည္းထည့္သြင္းေခၚဆို Enterရိုက္ခ်လိုက္တဲ့အခါ<br />
နင္တို႔နားမလည္ၾက တစ္မ်ဳိးထင္ၾက တစ္လြဲထင္ၾက နင္တို႔ရဲ႔ေအးခဲမႈနဲ႔ငါ့ကိုသျဂိဳလ္ၾက<br />
“နင့္ အေကာင့္ကိုတစ္ေယာက္ေယာက္ကဟက္တယ္လို႔ထငိရေအာင္ နင္ကဘယ္ေလာက္ခ်မ္းသာတဲ့ဘဏ္သူေဌးမို႕လို႔လဲ ငါေျပာတာရွင္းတယ္ေနာ္”ဆိုတဲ့လက္နက္နဲ႔ စကားလံုးနဲ႔<br />
နင္တို႔ေရခဲတုံုးေတြနဲ႔ငါ့ေသြးလႊတ္ခန္းကို ပစ္ေပါက္အက္ကြဲေစၾက။<br />
အဲဒီမွာ အဲဒီမွာ ဝင့္ျဖဴ<br />
သံေယာဇဥ္ကိုတပ္ျပီးတီးေနတဲ့ ငါ့ဂစ္တာကိုလည္း<br />
နင္တုိ႔မူးမူးရူးရူးၾကမ္းၾကမ္းတမ္း နင္နဲ႔နင္တို႔တီးခတ္ျဖတ္ေတာက္ပစ္လိုက္ၾက<br />
ခုက သတင္းတစ္ခုရဲ႔ေခါင္းစဥ္ပဲ<br />
“မုန္႔ဝယ္ေကၽြးမယ္ဆိုျပီး ညာေခၚတာကိုယံုမိတဲ့ ၁၄ ႏွစ္သမီးေလး ေရတိမ္နစ္ရျခင္း”<br />
နင္တို႔လူ႔အဖြဲ႔အစည္းနဲ႔ အရည္ေပ်ာ္ေနထိုင္ရတဲ့ ငါရွင္သန္ျခင္းကိုငါ အဲဒီလိုေခါင္းစဥ္တပ္လိုက္တယ္။ ။<br />
<br />
<br />
ဝီရထက္ေနာင္Unknownnoreply@blogger.com0