နင့္ကို ေျပာစရာစကားေတြ ရွိမရိွ ငါစဥ္းစားေနတယ္ ဝင့္ျဖဴ
နင္နဲ႔တစ္နည္နည္း ဆက္ဆံေျပာဆိုတဲ့အခါ ငါဟာ ေအးခဲေၾကမြလြင့္စင္သြားမွာမ်ိဳး။
အထပ္ထပ္ အခါခါ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႔စြာေၾကာက္လန္႔အတၱၾကီးေနတာတစ္ခုခုနဲ႔
ခု စစ္ပြဲတစ္ပြဲ ကုန္က်စရိတ္ကိုစိုးမင္းေအာင္ကဗ်ာနဲ႔အတူ တြက္ခ်က္ႏွေမ်ာတသေနတာမ်ိဳး။
အရိပ္က သံသယၾကီးစြာ ႏွစ္ထပ္သံုးထပ္ ေလးငါးထပ္ျဖစ္ေနတာမ်ဳိး။
နင္တုိ႔သတင္းအခ်က္အလက္သမားေတြကိုသြယ္ဝိုက္ေသာနည္းအားျဖင့္မုန္းေနတာမ်ဳိး။
နင္တို႔စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္ရွိတဲ့အခါသီခ်င္းနားေထာင္ၾကတယ္ ကဗ်ာဖတ္ၾကလိမ့္မယ္
ငါတို႔ကဗ်ာဆရာေတြဆိုတာ
အစားအေသာက္ တစ္ခုခုကုိေၾကာ္ေလွာ္တဲ့အခါ ဒယ္အိုးထဲ ေလာင္ေနတဲ့မီးပဲ
အဲဒီမီးရဲ႔သင္းသင္းပ်ံ႔ပ်ံ႔နဲ႔နင္တို႔ မက်က္တက်က္ အစိမ္းလိုက္ ႏူးအိသင္းပ်ံ႔စြာစားသံုးၾက။
နင္တို႔အတြက္ကေတာ့ လူေပၚလူေဇာ္ ကၽြမ္းက်င္လိမၼာစြာတစ္ဖက္ဖက္မွာသိမႈနယ္ပယ္က်ယ္ျပန္႔တာ
ေရခဲေက်ာက္ေဆာင္တစ္ခုခုထဲ ေအးခဲမာေက်ာစြာတိုးဝင္သိရွိေလာင္ျမိဳက္ေပ်ာ္ရႊင္တာမ်ဳိဳး။
အနက္ရာင္လက္စည္းကေလးနဲ႔ အဗေရးလာ့ဗင့္စတိုင္မ်ဳိးနဲ႔နင္ဟာ ကဗ်ာျဖဴျဖဴဆုိတဲ့ကဗ်ာဆရာမတစ္ေယာက္မဟုတ္ေတာ့တာ
အႏုျမဴေရာင္စက္ဘီးနဲ႔ နင္ဟာ ျမိဳ႔ကေလးရဲ႔ေတာင္နဲ႔ေျမာက္လမ္းသလားေနတဲ့အပ်ဳိေဖၚဝင္ဖြယ္ မိန္းမသားတစ္ေယာက္မဟုတ္ေတာ့တာ
ကဗ်ာဆရာဆိုတာကေတာ့ လြမ္းတတ္ျခင္းေသြဖီျခင္း.......အစအစေသာ...အစအစေတြနဲ႔တင္းႏွင္က်ပ္တည္းႏူးညံံ့ ျပတ္ေတာက္ေနၾကသူေတြ အဲဒီလို။
အထင္ၾကီးခံရမႈ ရုပ္ဝတၳဳနဲ႔ ေအာင္ျမင္မႈရွိရာဆီတစ္ရပ္ရပ္ နင္တို႔သြားရာလမ္းက်ယ္ၾကီးထဲဟိုညကငါကားတိုက္ခံရတယ္
ငါနဲ႔ငါ့အႏုပညာ
ငါ့သိမ္ေမြ႔မႈ ေအားျမၾကည္လင္ေသာဓမၼတရားကိုငါ့ရဲ႔ငတ္မြတ္ဆာေလာင္မႈ အရာအားလံုးဟာ
အစိတ္စိတ္အပိုင္းပိုင္း တစ္ခုစီ သနားစဖြယ္နာက်င္စရာအလို႔ငွာ
အေဝးကိုလြင့္ထြက္ ေသဆံုးငိုေၾကြးရ
ငါ့အေလာင္းကို ဥပကၡာျပဳျခင္းနဲ့နင္တို႔သျဂိဳလ္ၾက
တစ္ဦးကိုတစ္ဦး အေၾကာင္းၾကားစာ တအံ့တၾသေလသံေတြနဲ႔နင္တို႔သျဂိဳလ္ၾက
ေမတၱာတရားကို ႏႈတ္ဆက္စကားထဲ တစ္ျပိဳင္တည္းထည့္သြင္းေခၚဆို Enterရိုက္ခ်လိုက္တဲ့အခါ
နင္တို႔နားမလည္ၾက တစ္မ်ဳိးထင္ၾက တစ္လြဲထင္ၾက နင္တို႔ရဲ႔ေအးခဲမႈနဲ႔ငါ့ကိုသျဂိဳလ္ၾက
“နင့္ အေကာင့္ကိုတစ္ေယာက္ေယာက္ကဟက္တယ္လို႔ထငိရေအာင္ နင္ကဘယ္ေလာက္ခ်မ္းသာတဲ့ဘဏ္သူေဌးမို႕လို႔လဲ ငါေျပာတာရွင္းတယ္ေနာ္”ဆိုတဲ့လက္နက္နဲ႔ စကားလံုးနဲ႔
နင္တို႔ေရခဲတုံုးေတြနဲ႔ငါ့ေသြးလႊတ္ခန္းကို ပစ္ေပါက္အက္ကြဲေစၾက။
အဲဒီမွာ အဲဒီမွာ ဝင့္ျဖဴ
သံေယာဇဥ္ကိုတပ္ျပီးတီးေနတဲ့ ငါ့ဂစ္တာကိုလည္း
နင္တုိ႔မူးမူးရူးရူးၾကမ္းၾကမ္းတမ္း နင္နဲ႔နင္တို႔တီးခတ္ျဖတ္ေတာက္ပစ္လိုက္ၾက
ခုက သတင္းတစ္ခုရဲ႔ေခါင္းစဥ္ပဲ
“မုန္႔ဝယ္ေကၽြးမယ္ဆိုျပီး ညာေခၚတာကိုယံုမိတဲ့ ၁၄ ႏွစ္သမီးေလး ေရတိမ္နစ္ရျခင္း”
နင္တို႔လူ႔အဖြဲ႔အစည္းနဲ႔ အရည္ေပ်ာ္ေနထိုင္ရတဲ့ ငါရွင္သန္ျခင္းကိုငါ အဲဒီလိုေခါင္းစဥ္တပ္လိုက္တယ္။ ။
ဝီရထက္ေနာင္
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment