Friday, July 23, 2010

နယ္ေဝး

တစ္ဖက္နဲ႔တစ္ဖက္
....ျပတ္............
ေရြ႔.....သြားၾကသလုိမ်ိဳး
“ေခၚဆိုလို႔မရႏုိင္ပါ”
ေခၚဆိုလုိ႔မရနိုင္ပါ........ညီမေလး ႏွင္းေဝလြင္။

အခု
အရိပ္ေတြဟာ အရပ္ထက္ရွည္ခ်င္လည္းရွည္ေနမယ္
လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအတြက္
ကဗ်ာဆရာကိုယ္တိုင္
အဆိပ္အေတာက္ျဖစ္ခ်င္လည္းျဖစ္ေနႏိုင္တဲ့ေန႔ေတြပဲ။
တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္က
ဖိုင္ဆိုဇ္ အက်ယ္ၾကီးထဲမွာ
တခမ္းတနားသိမ္းဆည္းထားဖို႔ရာ
မလြယ္ကူႏိုင္လြန္းတဲ့ေနေရာင္ျခည္ေအာက္
သတိတရရွိလွျခင္းဆိုတာလည္း
ၾကိတ္စက္ထဲကထြက္လာတဲ့ၾကံဖတ္ေတြလုိ
နီက်င့္ေဖါ့သြပ္လို႔ေနတယ္။

အခု
ေဝးပ်ေလးလံျခင္းကို
ေျခေထာက္ေတြက ေၾကေၾကကြဲကြဲ ေထာက္ကန္ထားၾကလ်က္နဲ႔
နာရီႏႈိးစက္မွာ
စီးနင္းထားတဲ့ ဖိနပ္သည္းၾကိဳးမွာ
ဆံပင္မွာ လက္မွာ
လူမႈဆက္ဆံေရးနယ္ပယ္မွာ
လူကူးမ်ဥ္းက်ား လတ္တေလာေပၚမွာ
အဲဒီက်ပ္ခဲပိတ္ဆို႔မႈဟာ
ဒီအတိုင္းပံုမပ်က္ ပ်ံ႔ႏွံ႔စီးဆင္းေနရရွာတယ္။

“ရွင္ပဲခ်စ္ေၾကာင္းၾကိဳက္ေၾကာင္းဒီကဗ်ာကို တဖြဲ႔တႏြဲ႔ေရးေပးခဲ့တာပဲေလ”လို႕
မင့္ပါးကေသြးေၾကာမွ်င္စိမ္းကေလးေတြကို
မင့္မ်က္ရည္နဲ႔ ထပ္ကာထပ္ကာေလာင္းမစိုက္ခ်င္ပါနဲ႔ေတာ့ ညီမေလး.....
အခု ကဗ်ာဆရာကိုရုပ္ဝထၴဳဆန္မႈေတြက
ေခၚယူတင္ေဆာင္သြားၾကျပီဆိုတဲ့အေၾကာင္း
မင္းဆီ ေသြးထြက္သံယို ေခၚဆိုေတာ့ဖို႔ဟာ
“ေခၚဆိုလို႔မရႏုိင္ပါ”
“ေခၚဆိုလို႔မရႏုိင္ပါ”တဲ့
ေခၚဆုိလို႔မရႏိုင္ပါ ညီမေလး......ႏွင္းေဝလြင္........။ ။


ဝီရထက္ေနာင္

No comments:

Post a Comment